Er is een kunstwerk in het gezellige restaurant The Smile in New York City dat luidt: "Als je gelukkig bent en je weet het, houd het dan voor jezelf." Maar zou je dat moeten doen? Volgens de wetenschap is het antwoord nee. Lachen maakt je mooier. Als we jong zijn, glimlachen we bij vrijwel alles (van je vader die dwaze gezichten maakt tot tekenfilms naar een nieuw speeltje). Dan, ergens tussen puberteit en volwassenheid, beginnen sommigen van ons minder vaak te grijnzen. Maar hier is een reden om te beamen: uit onderzoek blijkt dat het vinden van die echte glimlach misschien wel een betere make-over voor je schoonheid is dan het opknappen van je garderobe of het verspillen aan een duur kapsel.
COLUMN: The Power of Smiles
In studies beoordelen proefpersonen lachende gezichten als aantrekkelijker - de beloningsregio's van de hersenen lichten zelfs op als reactie op een grijns. Mensen denken ook dat je oprechter en competenter bent met een glimlach op. Dat kan te danken zijn aan het 'Halo-effect', waarbij het hebben van één goede kwaliteit mensen doet aannemen dat je nog tal van andere mooie eigenschappen hebt.
En dat kan waar zijn. "Mensen die lachen, zijn vaak vriendelijker, hebben een beter gevoel voor humor en zijn sociaal aantrekkelijker", zegt YouBeauty Psychology Advisor Art Markman, Ph.D. Wat meer is, onderzoek toont ook aan dat vrouwen met een "duchenne-glimlach" (een echte glimlach waar de ogen kreukelen) in hun jaarboekfoto van hun middelbare school betere huwelijken en algeheel welzijn hadden 30 jaar later. Dus als we vaker lachten, zouden we er meer uitzien aantrekkelijk? En zouden mensen denken dat onze persoonlijkheden zo gloeiend waren als onze grijns?
Experiment: nog meer glimlachen Minder
We hebben heel onwetenschappelijk onderzoek gedaan om te zien hoe glimlachen zich afspeelt in het dagelijks leven. De vraag: als ik meer dan normaal zou glimlachen, zouden mensen terug glimlachen en naar me toe komen? Zou ik anders worden behandeld als ik niet grijnsde? Hier is wat ik vond: op de dag dat ik minder glimlachte dan gewoonlijk, gebeurde er niets bijzonders. Het was een sombere maandag en ik voelde me niet zo goed, dus het was makkelijker om niet te grijnzen. Hoewel het moeilijk was om een glimlach te onderdrukken als een collega iets grappigs zei, bleef ik eigenlijk in mijn hoekje van het kantoor en socialiseerde ik niet veel (dus ik veronderstel dat grijnzen toch een effect had).
Vervolgens bereidde ik me voor op een dag van vrijwel constant glimlachen. Voordat ik ermee doorging, vroeg ik Dr. Markman of het eng is om de hele tijd te glimlachen. Zijn antwoord? Soort-ja. Dat komt omdat een bevroren gezichtsuitdrukking niet echt communicatief is.
"Alle interacties zijn een dans, " zegt hij. "Als je danst met iemand die walst en jij de Cha-Cha aan het doen bent, dan ga je erop staan en het zal geen prettige ervaring worden. Het hele punt van een goede dans is dat mensen op elkaar reageren. Gesprek is op dezelfde manier. 'Ook wordt de hele dag glimlachen gedwongen - en een nepgrijns genereert niet dezelfde schoonheidsvoordelen. Een studie uit 2011 van buschauffeurs vond dat nepgelach (ook bekend als "oppervlakkig acteren") de gemoedstoestand in feite verlaagde in vergelijking met "diep acteren", dat lacht door positieve gedachten en herinneringen op te roepen. Toen ze dat deden, verbeterden niet alleen hun gemoedstoestanden, maar ook hun productiviteit. Met dat in gedachten, dacht ik, hoe ga ik mijn extra-smiley-dag echt maken?
Ik wilde het lacherige experiment proberen op een dag dat ik extatisch over de maan was, maar uiteindelijk heb ik het een week na mijn glimlachvrije dag getest. Tegen de tijd dat ik die ochtend het kantoor bereikte, had ik dat vermoeide gezichtsspiergevoel dat je krijgt na te glimlachen om een te veel foto's. Eerst was ik een beetje zelfbewust, grinnikend als een gek. Ten eerste wilde ik geen flirtende signalen versturen. Maar gelukkig ging ik de hele dag door zonder dat iemand dacht dat ik ze aan het slaan was.
Er waren minstens vier glimlachen die ik daarvoor ontving, waarvan ik denk dat ik die normaal niet zou hebben gekregen terwijl ik door de straten van New York City liep. Ik had graag gezegd dat dit de dag was waarop ik willekeurig een gratis Starbucks kreeg aangeboden of dat iemand zei "ze hielden van mijn stijl" of "ik had goede energie", maar ik kreeg geen van die soorten opmerkingen. Ik voelde me echter energieker. In termen van grote sociale interacties, zijn de dagen waarop ik echt glimlach (versus constant) vruchtbaarder.
Maken witte tanden een verschil in uw glimlach?
Ik heb ook een andere theorie uitgetest: witte tanden zorgen voor een nog aantrekkelijkere glimlach. Dat kan zijn omdat parelwitte blanken verbonden zijn met jeugd en levendigheid. Aan de andere kant zijn gele, donkere tanden een teken van veroudering omdat het glazuur dunner wordt naarmate we ouder worden en het donkerdere dentine daaronder vertoont. Onze tanden worden ook poreus, zodat ze vlekken gemakkelijker oprapen.
De zoektocht naar gezonder uitziende tanden gaat al eeuwen terug. Al in 3000 voor Christus gebruikten mensen "kauwsticks" (ook bekend als takjes) om hun tanden te poetsen. En - hoewel vies - ontdekten de oude Romeinen dat ammoniak uit urine tanden witter kon maken. Snel vooruit naar vandaag en je ziet talloze bleekgels, strips en tandpasta's langs de eilanden. (Deze kunnen vlekken verwijderen zodat je tanden witter lijken, maar ze kunnen de tand niet echt wit maken.) Afgezien van een dieet van bieten en koffie verkleuren andere factoren onze chompers: genetica, ziekte, slechte hygiëne en tabak om er maar een paar te noemen. De enige procedures die worden gebruikt om tanden witter te maken, worden gedaan door een professional op het kantoor van de tandarts, zoals de populaire 45 minuten durende Zoom-whitening-procedure, die UV-stralen gebruikt om de vlekken op de tanden door te dringen. (Veel celebs en tv-persoonlijkheden met een verblindende glimlach hebben dit op professionele wijze gedaan dus denk niet dat ze gewoon de genetische jackpot raken of een geweldige tandpasta gebruiken.)
Als we zoveel moeite doen om een glimlach van een tandpasta met een commerciële waarde te krijgen, betekent dat dan dat het je magnetisme daadwerkelijk kan stimuleren? "Ik denk niet dat het de glimlach is", zegt Dr. Markman. "Het is hoe het de smiler beïnvloedt. Het is een self-fulfilling prophecy - je gaat uit van je manier van lachen, waardoor mensen meer betrokken worden. Als je denkt dat je een bijzonder winnende glimlach hebt, zul je meer glimlachen. Je communiceert meer. "
Ik zou mijn experiment herhalen nadat ik mijn tanden had laten bleken om te zien of mensen zoveel warmer waren naar mij toe. Toen ik mijn vrienden het plan vertelde, zeiden ze dat mijn tanden al wit genoeg waren. Ik begon na te denken over wat echt een glimlach maakt en besloot om bij mijn whitening-tandpasta te blijven en niet te springen voor professioneel bleken om die extra mijl (of acht tinten) te gaan doen. Ik vreesde ook dat ik een van de weinigen zou zijn die uiteindelijk bijwerkingen zou krijgen van de UV-lampen, ook al is het goedgekeurd als veilig. In plaats van perfect parelwitte tanden vond ik iets anders dat mijn glimlach opfleurt: een bes fluwelen lippotlood dat ik precies laat glijden als ik me moet oppikken.
Ik krijg op zijn minst één compliment per dag wanneer ik het draag, waardoor ik natuurlijk een beetje meer glimlach. Uiteindelijk heb ik geleerd dat echte schoonheid niet neerkomt op pleisterwerk op een stijve grijns als je het niet voelt of sportief de helderste tint witte tanden. In plaats daarvan gaat het erom je voldoende comfortabel te voelen met je echte glimlach om het te laten zien.
