Onlangs werd ik door een aantal collega's gevraagd een gastkolom bij te dragen aan de website Science of Relationships over het kiezen van een goede paartherapeut. Toen ik aan de YouBeauty.com-column van deze week dacht, drong het tot me door dat het onderwerp van de paarstherapie voor sommigen misschien interessant is. In feite volgt het onderwerp van de paarstherapie mooi uit mijn laatste YouBeauty.com-kolom over de 'verdiende' hechtingsbeveiliging. Als ik professionele hulp zoek om mijn relaties te verbeteren, hoe moet ik dan beslissen wie ik moet zien? Zonder verder oponthoud, hier is wat ik heb geschreven over het kiezen van een (goede) koppeltherapeut. Ten eerste, laat me zeggen dat als je relatie worstelt en je aan paartherapie denkt, je niet alleen bent. Uit recent onderzoek blijkt dat ongeveer 3 van de 10 huwelijken geclassificeerd kunnen worden als ernstige huwelijksproblemen die kwalitatief verschillen van de manier waarop gelukkigere paren hun relatie-tevredenheid ervaren. Anders gezegd: 30 procent van onze huwelijken bevindt zich in een ernstig grondgebied met een hoog risico voor echt slecht zijn. In elk geval, dat zijn veel mensen. Zoals je op deze website keer op keer hebt gezien, kunnen relaties moeilijk te onderhouden zijn en kan de kwaliteit van de relatie behoorlijk snel afnemen. Als gevolg daarvan staan ​​veel relaties op de rand van een breuk. De hoopvolle kant van dit verhaal is dat er hulp beschikbaar is. In een recent onderzoek naar twee vormen van therapie die ik hieronder zal beschrijven, behield meer dan 60 procent van de paren die de behandeling met succes hadden voltooid, tot twee jaar later klinisch significante voordelen . Wat betekent "klinisch significant"? In essentie betekent dit dat we van de 3 op de 10 (echt noodlijdende) koppels naar de 7 op de 10 (relatief tevreden) koppels gaan en gedurende meer dan 24 maanden verbeterd blijven. Dit is een goed resultaat, en de les hier is dat de behandeling van paren kan werken wanneer mensen verloofd en gemotiveerd zijn om te veranderen.

  1. Kun je me iets vertellen over je professionele achtergrond en training in het werken met koppels?
  2. Over welk percentage van uw praktijk is gewijd aan het werken met koppels?

Met betrekking tot # 1 wil je iemand vinden die al heel lang met stellen werkt en die duidelijke trainingservaringen opgeeft in de paarstherapie. Ik zou deze vraag kunnen beantwoorden met zoiets als: "In het kader van mijn doctoraatsopleiding ontving ik uitgebreide ervaring met het werken met stelletjes, waaronder het doorbrengen van meerdere jaren, waarbij nauwlettend toezicht werd gehouden terwijl ik aan het werk was om therapie te koppelen. Ik volgde graduate classes in elementaire relatiekunde, maar ook paarbehandeling, en ik blijf op de hoogte van de ontwikkelingen in het veld door regelmatig vervolgsessies over dit onderwerp bij te wonen. "Als een potentiële therapeut alleen maar zegt:" Ik heb verschillende workshops over parenbehandeling bijgewoond, "Persoonlijk geloof ik niet dat dit genoeg is. Een goede paartherapeut heeft de geschiedenis om onder toezicht te staan ​​van gekwalificeerde professionals toen ze voor het eerst leerden hoe ze het werk moesten doen. Met betrekking tot # 2, is het vaak moeilijk om een ​​klinische praktijk met alleenstaande koppels te ondersteunen, maar ik denk dat de meeste goede paar therapeuten zullen besteed 50 procent of meer van hun tijd voornamelijk met paren. Er is hier geen vaste regel, maar je wilt iemand vinden die veel tijd besteedt aan het leveren van de behandeling die je wilt ontvangen. Daarom denken we aan een paartherapeut als een specialist en niet als een generalist. Analoog, als je je enkel breekt wil je een orthopedist zien, geen internist of huisarts. Hetzelfde geldt voor paarstherapie: probeer iemand te vinden die kan uitleggen of aantonen waarom zij een specialist op dit gebied zijn. Verder een kort woord over professionele certificeringen. Merk op dat ik de algemene term 'therapeut' gebruikte en niet 'klinische psycholoog'. Ik geloof niet dat je therapeut een psycholoog moet zijn. Een gelicentieerde huwelijks- en gezinstherapeut heeft hoogstwaarschijnlijk de mate van training die nodig is om paartherapie van hoge kwaliteit te bieden. In dezelfde geest betekent het feit dat iemand een erkend klinisch psycholoog is, nog niet dat zij gekwalificeerd zijn om koppeltherapie te geven. Ongeacht de graad van je therapeut, zoek iemand die ervaring en expertise heeft bewezen door met stellen te werken.

  1. Gedragsmatige (of cognitief-gedragsmatige) paarstherapie (BCT). Deze behandeling is gebaseerd op het idee dat paren met relatieproblemen gedragspatronen hebben ontwikkeld die de kwaliteit van de relatie aantasten. De essentiële elementen van de behandeling zijn het veranderen van interactiepatronen door bijvoorbeeld dingen als communiceren op minder destructieve manieren, hoe je negatieve gedachten over een partner kunt onderbreken en veranderen, of hoe je emoties op een meer positieve manier kunt uiten en ervaren.
  2. Integratieve gedragstherapie (IBCT). IBCT is een directe uitbreiding van BCT en is erop gericht om paren manieren te leren om onverzoenlijke verschillen in hun relatie te beheren en accepteren. IBCT biedt koppels voor het verminderen van disfunctionele relatiepatronen, en het richt zich ook op het onderwijzen van paren om de acties van hun partner te accepteren en beter te begrijpen. Wanneer een man bijvoorbeeld leert om het gebrek aan genegenheid van zijn vrouw te accepteren in bepaalde situaties, kan hij niet langer reageren met negativiteit of terugtrekking, wat op zijn beurt resulteert in een positieve (in plaats van een vitriolische) uitkomst. Ik merk op dat sommige therapeuten simpelweg kunnen zeggen dat ze "integratief" zijn bij het beschrijven van hun praktijk; dit betekent niet dat ze IBCT als zodanig beoefenen, en je zou direct moeten vragen: "Wat bedoel je met integratie?" IBCT is de meest gangbare vorm van integratieve koppelbehandeling, en eenvoudigweg tekenen van meerdere, niet-ondersteunde behandelingen in een "integratieve" manier "is niet noodzakelijk zinvol. Het is hetzelfde als zeggen: "Ik heb geen echte theorie over wat er mis is met paren, dus trek ik aan alles en hoop dat iets zal werken."
  3. Emotioneel gerichte paarstherapie (EFT). EFT is redelijk verschillend van de twee therapieën die ik hierboven heb beschreven. Als kern is EFT gebaseerd op het idee dat ervaren koppels een probleem hebben ontwikkeld waarbij ze elkaar gebruiken voor emotionele steun (technisch gezien, EFT zegt dat in nood verkerende koppels "elkaar niet als een veilige basis gebruiken"), en de behandeling is gebaseerd op leer paren om zich te identificeren met en contact te maken met elkaars emotionele behoeften. Een EFT-therapeut doet dit werk door koppels te helpen hun emotionele behoeften aan elkaar uit te leggen en op nieuwe manieren te reageren die hun emotionele connectie verdiepen. Op deze manier is EFT niet direct gericht op, bijvoorbeeld, communicatievaardigheden, maar is het pluralistisch en gebruikt het vele benaderingen om paren te leren hoe ze hun emotionele connecties met elkaar kunnen verdiepen, en hoe ze de emotionele / attachmentbehoeften van hun partner kunnen herkennen en valideren.

  1. Begrijpt mijn therapeut mijn perspectief op onze relatieproblemen?
  2. Heb ik me verbonden en voel ik me goed verbonden met deze persoon?
  3. Lijkt mijn therapeut partij te kiezen, misschien suggererend dat een van ons gelijk of ongelijk heeft over de meerderheid van onze problemen?
  4. Simpel gezegd, met de hulp van deze therapeut, is onze relatie nu beter af dan voordat we de behandeling met deze persoon begonnen?

Keer op keer laat onderzoek ons ​​zien dat het gevoel dat het begrepen wordt door en verbonden is met je therapeut belangrijk is voor een goed resultaat, en dit is niet minder belangrijk in paarbehandeling dan in individuele therapie. U hebt het recht om uw therapeut te evalueren en ervoor te zorgen dat hij / zij goed bij u past. U wilt iemand vinden met wie u contact hebt en die geen partij kiest in uw meningsverschillen. Ervoor zorgen dat dit het geval is, is de laatste stap bij het kiezen van een goede therapeut voor koppels. Ik wens je veel succes en ik hoop dat je dit advies nuttig vindt. Copyright David A. Sbarra, Ph.D., 3 augustus 2011



Heb jij het helemaal gehad? Met jezelf, je partner of met je relatie? (April 2024).