Om 10:30 uur op 1 januari 2015 opende ik mijn ogen en begon te janken. Het voelde alsof kleine elfjes vrolijk mijn schedel openden met itty bitty breekijzers. Mijn mond was zo droog dat ik een spatel nodig had om het van mijn gehemelte te schrapen. Ik was traag, dom en enigszins misselijk. Ik beschermde mijn ogen tegen het straffende daglicht dat door mijn raam naar binnen stroomde. Er was geen twijfel mogelijk. Ik was hun overste. Maar in plaats van te reiken naar mijn gebruikelijke genezing - met fruit gestipte Gatorade, veel water, gegrilde kaas en tomaat op een bagel, twee Advil en drie uur extra slaap in een verduisterde kamer - ik wilde iets proberen nieuwe. Een katerbehandeling via IV, beheerd door geregistreerde verpleegkundigen op een feestbus in Manhattan. De katertherapie was in 2014 een grote trend en bood te veel zorg aan overbevielde zielen om via vitaminen, elektrolyten, zoutoplossing, pijnstillers een verlichting te vinden (meer hierover later) en anti-misselijkheid medicijn. Overal in de VS proberen bedrijven zoals de IV Doc, Vida-Flo, IVMe, Hangover Heaven en de Hangover Club de zoutoplossingzak en -naald te desinfecteren in iets consumables en leukers in plaats van somber en medisch. Denk aan PayPal en kokoswater versus ziektekostenverzekering en ziekenhuis Jell-O. De Hangover Club biedt conciërgeservice. Na een telefonisch consult, komt er iemand met een infuuszak en een tas op uw kamer naar uw deur. De bus was nieuw voor 2015, gericht op nieuwjaars feestvierders die iets nieuws wilden proberen. Toen ik om 12 uur 's middags aan boord van de Hangover Club-bus stapte, wist ik niet goed wat ik moest verwachten. De zwart lederen stoelen en getinte ramen waren een beetje onaangenaam. Het was een beetje vroeg op de dag dat ik in de "Rock of Love" -bus zat. Een geregistreerde verpleegster presenteerde me mijn pakketopties: The Classic ($ 129) bood rehydratatie aan met een keuze uit pijnstillers of medicijnen tegen misselijkheid. De Super ($ 149) gooide B-vitamines in de zak. De Mega ($ 169) had al het bovenstaande evenals vitamine C, magnesium en glutathione (een antioxidant voor "detox"). De verpleegster raadde de Mega aan omdat ik hoofdpijn had en ernstige spierpijn had door een slecht advies sessie met een personal trainer de dag ervoor en algemene gevoelens van uitputting en gevoel van afschuw. Ik was nieuwsgierig naar wat voor soort "pijnstiller" in de zak. De verpleegster zei dat het Toradol heette, dat leek op Aleve of Advil. Wacht, welke, Aleve of Advil? De ene is een NSAID, de andere is ibuprofen). Een andere verpleegster zei dat het als Motrin was, wat ibuprofen is. Ik heb later gecontroleerd, Toradol is een NSAID, net als Aleve. De verpleegkundigen waren geduldig met mijn vragen, maar ik kreeg de indruk dat de meeste mensen met katers dit soort vragen niet vroegen. De verpleegster koppelde mijn infuus aan als een pro (ik zag haar open en gebruikte alle nieuwe sanitaire materialen) en sinds de TV werkte niet. Ik kon de scène opnemen. Ik kreeg de indruk dat de Hangover Bus die ochtend een rotsachtige start had gekregen. De verpleegsters waren druk bezig tassen klaar te maken voor de tientallen mensen die later op de dag afspraken op de bus hadden geboekt. Ik zag hoe ze de ingrediënten uit de injectieflacons met injectiespuiten haalden en de inhoud in zoutzakken duwden. Ze leken allemaal te weten wat ze deden, maar ik was verrast. Ik hoefde geen spuiten en medisch afval te zien. Een jongeman ging aan boord van de bus wat slechter voor slijtage. Tien minuten later zat hij op de achterkant van de bus en gooide hij in een vuilnisbak. De verpleegsters, die waarschijnlijk veel slechter hebben gezien, hebben de tas en de inhoud snel weggegooid en ik kon niets ruiken, maar als ik me niet al een beetje misselijk voelde, was ik het nu. Ondertussen, een opgewekte financiële man met kater in zijn halverwege de twintig was ik tegenover me zitten zitten om zijn infuus te ontvangen. We eindigden allebei ongeveer op hetzelfde moment en hij zei dat hij zich veel beter voelde. Plotseling, een kleine commotie. Toen de verpleegster zijn infuus verwijderde, was er een paar ernstige bloedspatten. Het landde helemaal over zijn arm en op zijn mouw. Terwijl de verpleegsters piekerden over wat er in hemelsnaam had kunnen gebeuren, begon de financiële man er aanzienlijk minder vrolijk uit te zien. Asa Kitfield, de 31-jarige medeoprichter van het bedrijf, die de hele ochtend in en uit de bus stapte in zijn helgele Hangover Club-baseballpet, werd geroepen om de schade te beoordelen. Hij bood de financiële man een volledige restitutie aan, omdat zijn ervaring "een beetje een shit-show" was geweest en hij zei dat hij zou betalen voor de stomerij van de man. Katfield keek me aan en zei ongelukkig glimlachte: "Ik hoop dat je alles hebt nodig voor uw artikel. "Eh, ja.
Dus werkte het? Wel, ja. De pijnstiller nam ongeveer zes uur lang mijn hoofdpijn en spierpijn weg en ik kon een brunch op nieuwjaarsdag met vrienden bijwonen. Maar tenzij ik in Las Vegas wakker ben geworden met een fles tequila in mijn hand en ik binnen een uur een ontmoeting met de president heb, houd ik vast aan mijn gegrilde kaas- en Gatorade-regime.
Gerelateerde artikelen: Zal een bezoek aan een zuurstofbar uw kater genezen? Hoe een kater te voorkomen
