Tavi Gevinson is het nieuwe gezicht van Clinique, en gelukkig voor ons betekent dat een hele reeks promotionele interviews waarin de 19-jarige opnieuw het soort wijsheid uitstraalt dat de meeste mensen drie keer zo oud is als zij. In een recent interview met Fashionista heeft ze dit precies gedaan door haar afkeer van de anti-aging razernij aan het licht te brengen:
"Ik maak me meer zorgen over anti-aging dan over ouder worden. Ik wil niet echt iemand zijn die - en ik weet dat het makkelijk is om te zeggen wanneer je jonger bent en oudere vrouwen me vertellen dat ik me anders voel - maar ik wil echt niet iemand zijn die bang is voor veroudering omdat je kunt er niets aan doen tenzij je sterft. Dus je vecht tegen een verloren strijd. Het is niet dat ik bang ben om oud te zijn. Ik ben bang iemand te zijn die van 'Weet je nog toen ik jong was?' Dat is, zoals, de hel voor mij. Ik heb het gevoel dat ik genoeg taartvlakken heb gezien in het echte leven. Ik heb [bepaalde beroemdheden] gezichten in het vlees gezien en het is geen vlees. Ik ben meer bang om dat te worden dan zo te zijn: 'Hallo, ja, ik ben een ouder persoon, dus ik heb rimpels' ...
... Meryl Streep lijkt zo duidelijk sierlijk en klaar. Ze lijkt elegant te zijn verouderd. Cate Blanchett? Ze is geen oudere vrouw, maar de meeste actrices krijgen een uiterste houdbaarheidsdatum, dus in die zin is Cate Blanchett ouder. Niets geeft me meer de genezing-jeebies dan iemand die [ouder worden] vecht. Het is zo transparant, het ziet er slecht uit en het maakt me verdrietig. En ik kan het gemakkelijk zeggen omdat ik 19 ben, maar daar ben ik me echt van bewust. En ik ben me er ook echt van bewust dat ik in een bepaalde branche zit waar dat iets is ... "
Zal Tavi deze houding behouden als ze ouder wordt? Zal een van ons millennials, of zullen onze opvattingen over veroudering drastisch veranderen als we, nou ja, leeftijd? Wat haar citaat duidelijk maakt, opzettelijk of niet, is dat vrouwen gevangen zitten in een catch-22: als we ons verzetten tegen fysieke veroudering met chirurgie en behandelingen, wordt ons verteld dat we verdrietig en wanhopig zijn; maar als we het ouder worden op natuurlijke wijze toestaan, worden we vaak afgeschreven door de samenleving. Ik kan alleen maar hopen dat onze opties verbeteren naarmate deze generatie ouder wordt.
Ik heb problemen met ouder worden, maar ze hebben meer te maken met mijn eigen sterfelijkheid dan met mijn uiterlijk. Het lijkt erop dat er met de jaren zoveel prachtige dingen komen, maar de afweging is de hele tijd dat je verliest als het gebeurt (voor de hand liggend, ik weet het, maar verrassend). Ik wou dat ik de wijsheid van een 50-iets kon hebben met de fysieke leeftijd van een 20-iets, zodat ik de harde lessen kon leren van ervaringen die ik al heb opgedaan om het beste uit mijn jeugd te halen. Natuurlijk zou een goede huid op 50 ook niet te sjofel zijn. Een meisje kan dromen, toch?
