Judy Godsey trotseerde artsen die zeiden dat ze de nacht niet zou overleven nadat haar auto was 'uitgebeend' door een snel rijdend voertuig, maar door traumatisch hersenletsel bleef ze worstelen met evenwicht en spierzwakte. Een vriend stelde voor om een personal trainer te raadplegen. Tegenwoordig crediteert Judy gewichtheffen en fitness om haar te helpen haar leven te redden. Ze traint nu elke dag en kan met een ongelooflijke 244 pond deadliften.
"Mijn zwakke spieren hebben bijgedragen aan mijn slechte balans. Een vriend heeft een personal trainer aanbevolen. Het was het beste wat ik had kunnen doen, "zegt Judy, 57. "TBI-overlevenden moeten de controle over sommige aspecten van hun leven terugwinnen. Doelen stellen en bereiken is empowerment. "
"Fitness is een manier om om te gaan met angst, melancholie en isolatie."
De eerste fitnesstrainer, Betsy Maner, dankt Judy's houding voor haar vooruitgang. "Judy bereikte een sterke, slanke vorm, betere balans en vertrouwen in veel gebieden. Mind over materie somt het op, "zegt ze. "Haar bereidheid om zichzelf daar buiten te zetten, zou voor iedereen een standaard moeten zijn."
De moeder van Charlotte, NC, was op weg naar de supermarkt toen een te snel rijdend voertuig de auto raakte die ze in maart 2001 reed. Ze leed aan een open hoofdwond en werd gediagnosticeerd met een matig tot ernstig traumatisch hersenletsel. Haar bekken was op drie plaatsen gebroken. Judy zat een week in coma en bracht zes weken door in het ziekenhuis. Een maand na het ongeluk kon ze haar hele linkerkant niet gebruiken. Ze werd gedwongen om opnieuw te leren lopen, praten en slikken met gepureerd voedsel.
Ondanks het traumatische hersenletsel had ze geen cognitieve of geheugenproblemen. Binnen een jaar was Judy teruggekeerd om Engelse les te geven aan de Universiteit van North Carolina. 'Toen de doktoren me hadden opgeruimd, keek ik nooit meer om. Ik zou niet over mijn TBI praten. Ik wilde er niet door worden bepaald ", zegt ze.
"Ik hield van lesgeven. Ik was er goed in. Mijn toespraak was een beetje een probleem. Ik heb mijn TBI aan het begin van elk semester kort uitgelegd, "zegt Judy. "Het lezen van essays was langzamer. En mijn fijne motoriek was aangetast. Ik kan nog steeds niet duidelijk met de hand schrijven. Ik ging terug naar het typen van essay-opmerkingen en legde ze vast aan elk papier. Dat kostte zoveel tijd. "
"De voortgang van Judy is niets minder dan opmerkelijk en buitengewoon", zegt haar huidige fitnesstrainer, Paul Sklar.
Haar vrienden hebben hun verbazing geuit over hoe ze haar leven weer bij elkaar heeft gebracht omdat er niets is gebeurd, zegt Judy. "Ik had een sterke ondersteuningsgroep die me hielp wanneer er een donkere dag was, en er waren er veel", voegt ze eraan toe. Ze heeft woorden van advies om te delen. "Mijn boodschap aan anderen: geef nooit op", zegt Judy.
