Mijn vrouw en ik hebben vorige week ruzie gemaakt over waardering. Ik vroeg haar om "wat waardering te tonen" voor sommige van mijn kinderopvangactiviteiten, waarna ze me vroeg "wat waardering te tonen" voor alles wat ze doet, en toen begonnen we ruzie te maken over wie meer waardering verdient. Voor de goede orde, hoezeer ik ook probeer te helpen met alles wat met het huishouden te maken heeft (en dat doe ik oprecht - je kunt het aan mijn vrouw vragen), ze doet veel meer dan ik en verdient veel meer waardering.
Maar toch ... Maar ... Toch wil ik ook gewaardeerd worden. Het grappige is dat ze me heel erg op prijs stelt, maar soms ben ik zo'n klootzak dat ik om nog meer waardering vraag bij het uitvoeren van de basistaken van het ouderschap. Wat is er mis met mij?
Lang nadat we elkaar vergaven voor de ruzie (maar terwijl ik mezelf nog steeds sloeg over dit alles), begon ik na te denken over waarom het zo moeilijk is om je partner te waarderen. Ik heb enkele ideeën die ik wil delen. Ten eerste, wat is waardering? Het is de herkenning van de goede eigenschappen van iemand of iets. Iemand waarderen is door ze te laten weten dat je ze waardeert en alles wat ze voor je doen - groot en / of klein. Waardering kan ook worden gedefinieerd als het tonen van dankbaarheid. Als een psychologisch construct en positieve emotie krijgt dankbaarheid snel veel aandacht van het onderzoek en een deel van deze aandacht is gericht op relaties.
