door Allison Zapata
Ik was een gewillige deelnemer in onze relatie. Ik maakte gewoon de fout om te denken dat het echt was.
Onlangs gescheiden en ontgifting van een decennium van gelijkheid, was ik een trieste plas van kwetsbaarheid.
Hij pakte dat aan, als een havik. Maar haviken zijn mooie wezens en hun gedrag wordt aangedreven door overleving, eerder dan door boosaardigheid. Dus ik veronderstel dat dat niet de beste vergelijking is.
Laat me opnieuw proberen. Hij vatte mijn kwetsbaarheid en mijn gebroken hart op als een roofdier met het scherpste, maar meest onnatuurlijke, van instincten. Het soort dat proeft voor sport, in plaats van overleven.
Ik wist het niet, maar hij volgde me al meer dan een jaar online, net lang genoeg om mijn zwakheden en onzekerheden in te lossen. Toen kwam mijn echtscheiding en daarmee zijn jackpot.
Zijn studie en analyse maakten de volgende stap ongelooflijk gemakkelijk. Hij kende elke bevestiging die ik wanhopig wilde horen en vanaf het moment dat hij begon te cirkelen, zei hij deze affirmaties dagelijks, woord voor woord, in dezelfde volgorde.
Jij bent de mooiste. Jij bent de geestigste. Jij bent de meest sexy. Je bent de beste moeder. Jij bent de domste. Jij bent de vriendelijkste. Jij bent de skinniest. Jij bent de schattigste. Jij bent de mooiste. Hoe heb ik zoveel geluk dat je zo van me houdt? Je bent ZO tegen mij! Niemand heeft me zo blij gemaakt. We zijn in principe dezelfde persoon. Je bent zo in mij!
De eerste paar keer dat hij het script las, was ik verliefd en vloog ik helemaal weg. Mijn bezwijming was zelfs zo intens dat mijn pupillen snel werden vervangen door een sprankelend verwijd hart.
Rond de tiende lezing kwispelde ik nog steeds met mijn staart en accepteerde ik gretig zijn traktaties, hoewel ik stiekem begon te snakken naar iets minder voorspelbaar. Op zijn minst, voor hem om het een beetje te vermengen, misschien omdraaien. Misschien kan hij zelfs een beetje gek worden en iets vers en onverwachts in de hand gooien, zoals: "Je hebt de beste blanke ezelin van een witte meid die ik ooit heb gezien."
Maar vleierij is vleierij en mijn gevoel van eigenwaarde was zo laag dat het niet meer zou hebben gekost dan een borstborsteltje van de man die mijn boodschappen inpakte om mijn dag te maken.
Bovendien was hij eerlijk, met een groot hart dat paste bij zijn glimlach. Dus wat als hij niet de meest originele was? Hij was dol op me en overlaadde me met non-stop aandacht. Wat me op zijn beurt weer liet douchen. Scheren, zelfs.
We praatten urenlang aan de telefoon, net als tieners. Alleen hoefden we ons niet te verbergen onder de dekens met onze noodreserve-telefoon. Niet lang daarna spraken we af elkaar te ontmoeten, allebei hadden we zekerheid nodig dat de fysieke aantrekking op één lijn lag met het emotionele.
Voordat ik het wist, was ik op het vliegveld in afwachting van zijn vliegtuig. Toen ik hem voor het eerst zag, was hij wat magerder dan ik had verwacht, maar in het algemeen niet te sjofel.
Toen gebeurde het: de eerste kus. OK, het was niet de beste. Maar zoenen is een kunst - een kunst die kan worden geleerd met de juiste instructeur, toch?
Ons weekend was geweldig, en tegen het einde waren zijn kussen veel meer dat van een ervaren man dan een ongemakkelijke tiener. (Missie geslaagd! Nu, waar is mijn ambtstermijn?)
Kort daarna was het mijn beurt om hem te bezoeken. Rondrijdend in zijn geslagen vrachtwagen hadden we het volgende gesprek:
Hem : Ik weet dat het te vroeg is om te zeggen dat ik van je hou, maar ik voel het.
Ik : (zucht) Hetzelfde hier.
Hem : ik hou van je.
Me : (dubbele zucht) Ik hou ook van jou.
Elk weekend samen was beter en intenser. Het was bijna te mooi om waar te zijn. Natuurlijk, onze gesprekken waren verwant aan Groundhog Day, maar dat was zeker geen deal-breaker.
Terugdenkend, waren er andere kleine dingen die me aan het rukten waren. Hij heeft nooit op me gewacht toen we samen waren. Als ik zou stoppen om een foto te nemen of ergens naar te kijken, zou hij gewoon blijven lopen. Hij opende nooit deuren.
En de manier waarop hij vaak sprak over zijn succes en vrijgevigheid. Of hoe hij voortdurend hints liet horen dat andere meisjes hem wilden hebben - zelfs sommige van zijn getrouwde vrienden - iets wat ik tot zijn tijd heb gedaan en gewoon een pretje was.
Maar natuurlijk negeerde ik ze, en toonde ze dat ik dramatisch was of dat hij niet de beste manieren had.
We namen uitstapjes naar de Bayou en het wijnland. We gingen naar Vegas en namen een comedyshow, gevolgd door een cheeseburger van McDonald's. We maakten grapjes over de perfecte match. Zoals hij zei, we waren verwante geesten - zielsverwanten.
Tijdens onze laatste nacht samen, keek hij me recht in de ogen en zei: "Niemand zal ooit van je houden zoals ik." Natuurlijk had ik geen idee dat het ons laatste weekend samen was. Maar ondanks zijn proclamaties van liefde en non-stop planning voor onze toekomst, wist hij het.
Toen ik terug naar huis ging, kampeerde ik in Cloud 9. Het voelde geweldig en euforisch. Deze bijna perfecte man was dol op me ... tot hij het niet deed.
Ik was weer thuis toen hij belde met de vraag of hij naar buiten kon vliegen voor een bezoek. Terwijl ik als een tienermeisje gilde, antwoordde ik: "Absoluut!"
Toen, de volgende dag, met het omdraaien van een defecte schakelaar, flapte hij uit dat zijn gevoelens waren veranderd en dit werkte helemaal niet.
In een waanzinnige poging om te begrijpen hoe en waarom, drong ik aan en smeekte om een verklaring hoe iemand van 1.000 naar -5 op één dag kan gaan. Boos dat ik hem onderbrak, hij hing halverwege de zin op.
Na vier maanden praten en sms'en door elke en elke dag, heeft hij niet tegen me gesproken sinds de rij die dag dood was.
Hoewel, hij heeft een paar dromerige teksten gestuurd.
"Ik wilde gewoon dat iemand van hield. Bedankt dat je er bent. '
"Eigenlijk ging mijn gevoel van 1.000 naar -5, niet in een dag, maar in één enkel moment. Ik weet niet waarom en het maakt niet eens uit. '
In mijn hele leven heeft niets me meer verward en opzwepend gemaakt. Mijn dagen zijn gevuld met gevoelens van zelfbeschuldiging en twijfel, en mijn nachten met het donkerste verdriet.
De man die van me hield, reikte in mijn borst, haalde mijn hart tevoorschijn en repareerde nauwgezet alles wat kapot was. Dan gooide hij het zonder waarschuwing met de snelheid van een professionele werper.
Terwijl hij dezelfde grijns aanhad die mijn vertrouwen won, keek hij hoe hij langzaam van de muur gleed, tot hij meer gebroken dan voorheen de grond bereikte. Inhoud, hij liep weg fluitend.
Ik heb mezelf altijd als een scherp meisje gezien, met een gevoel dat bij elkaar past. Hoe had ik toegestaan dat deze man kon azen, liefdesbom en me toen op de rand zette toen de vuilniswagen stopte?
Mijn emoties, in oorlog, zijn een combinatie van woede, verdriet en totale stompzinnigheid.
Woede, omdat hij het wiel ronddraaide, de verwarde ziel zag en zei: "Jij. IK KIES JOU."
Verdriet, vanwege hoe wanhopig ik het geluk en de euforie mis die ik voelde toen we samen waren.
Domheid, omdat ik niet wist wat ik had moeten weten.
Toen hij dat script elke dag herhaalde, had ik het moeten weten.
Liggend naast hem in bed, zoals hij oh-zo-zorgvuldig onze foto's had bewerkt, had ik het moeten weten.
Toen hij de foto's ondertiteld en opnieuw ondertitelde, en me een miljoen keer vroeg of ze geestig genoeg waren om te posten, had ik het moeten weten.
Toen hij de likes op die foto's van ons telde, het perfecte koppel, omdat zijn zelfbeeld zoveel voor hem betekent, had ik het moeten weten.
Toen ik hem vijf nieuwe medium t-shirts kocht, nadat hem werd verteld dat het merk klein was, reageerde hij met neerbuigende woede omdat hij me al een miljoen keer had verteld dat hij een kleine droeg, dat had ik moeten weten.
Ik had het moeten weten - maar eindelijk, ik weet het.
Ik was slechts een rekwisiet om zijn tijd te vullen, een verveling-buster en een co-ster in zijn zorgvuldig vormgegeven sociale media-persona. Niets meer en niets minder.
Zijn uiterlijk voor de buitenwereld betekent meer voor hem dan welk van mijn gevoelens dan ook; de gevoelens die hij maandenlang minutieus speelde.
Ondanks dat ik mezelf keer op keer eraan herinnerde dat het allemaal een illusie was en dat ik verliefd was geworden op een leugen, kan ik niet anders dan de dwaas voelen. Natuurlijk, diep van binnen weet ik dat er maar één dwaas in zijn spel zit. Als dat alleen maar deed, deed het minder pijn.
Maar het feit blijft: ik hield zijn t-shirts ... en hij bewaarde mijn vertrouwen en waardigheid. Tenminste de shirts kunnen opnieuw worden gewassen.
Ik ben volledig eigenaar van het stuk dat ik heb gespeeld. Niemand heeft me in iets gedwongen. Ik was een bereidwillige en liefhebbende deelnemer in onze relatie. Ik maakte gewoon de fout om te denken dat het echt was.
De stille behandeling en verstoten worden door iemand die beweerde zo veel te geven, is een van de wreedste dingen die iemand kan doen met een ander mens. Het veroorzaakt een niveau van pijn dat ik niet kan beschrijven. Zeker als het abrupt en zonder uitleg is.
Het maakt je leven op zijn kop, waardoor je twijfelt aan alles waarvan je dacht dat je het wist over jezelf. Ik heb hem de afgelopen weken een paar vreselijke dingen sms'en. Wanhopig voor elke vorm van aandacht, heb ik gezegd en gehandeld op een manier waardoor ik me gek en gek voel. Helaas vermoed ik dat dit precies is wat hij bedoelde.
Ik heb vele malen gewoond en gedebatteerd of het delen van dit een goed idee was. Was het een te geminachte vrouw of Taylor Swift? Te bitter? Aan het eind van de dag besloot ik dat er tijden zijn dat iemand verplicht is om zijn vuile was te luchten, in de hoop dat hij de rest van de was schoonhoudt.
Ik ga langzaam verder. Ik mis hem nog steeds, hou zelfs van hem soms. De woede en verdriet komt in golven, sommige zo krachtig dat ik niet kan ademen. En ik ben nog steeds wanhopig op zoek naar die verklaring die ik nooit zal krijgen. Maar zoals hij al zei, ik denk dat het er niet eens toe doet.
Trouwens, ik denk dat het tijd wordt om door te gaan naar iets belangrijks.
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd op YourTango.
Meer van YourTango: 10 manieren om een narcist te vinden op een eerste date Was je ex echt waanzinnig? Hoe een sociopaat of narcoticus te spotten Verhoog de warmte in de slaapkamer met deze moderne seksgids
