Vraag het aan een liefhebber van vintage kleding: die geknipte tailles zijn niet voor bangeriken, en ze zijn zeker niet gemaakt voor de meerderheid van ons, qua grootte. Als je probeert jezelf in een rok te persen die beter geschikt is voor een 12- jaar oud heeft je er ooit toe gebracht om je af te vragen of iedereen in de jaren vijftig en zestig wel gek petite was, nou, je hebt gelijk, tenminste in vergelijking met de normen van vandaag. Het is een feit dat er verschillende redenen zijn - van evolutie tot voeding en culturele verschuivingen - dat vrouwen tegenwoordig echt anders worden gevormd. Uiteraard heeft die culturele spiegel die mode is, een rol gespeeld. Korte geschiedenis van de kleermakersgeschiedenis: Terwijl de flapper uit de jaren twintig van de vorige eeuw en de strakke uniformen uit het tijdperk van de Tweede Wereldoorlog een korte uitstel bood, richtten de 'fijnere' kledingstijlen van de vrouw in het begin van de 20e eeuw zich op kleine tailles en benadrukten de 'vrouwelijke' onderkant en splitsing.
Het overdreven vrouwelijke silhouet culmineerde in de jaren 50, toen de beroemde designer Christian Dior 'The New Look' introduceerde, met de nadruk op ronde heuppadding en korsetten die een hyper-svelte midden vormden. Gesneden tot de jaren 60 en de vrouwenbevrijdingsbeweging, waar je gedesuitgebreide stijlen ziet (denk aan het supermodel Twiggy, die golven maakte met haar androgyne figuur die perfect paste in smalle verschuivingen en dunne mini's), gevolgd door het broekpak uit de jaren 70, dat samenviel met de massieve aankomst van meer vrouwen op de werkplek.
Uiteindelijk leidden deze meer 'experimentele' kledingbewegingen, gecombineerd met de ultieme omarming van Amerikaanse sportkleding, tot de jaren '80 (hallo sweatshirts en spandex legging!) En '90s (Think: Kate Moss' heroin chic. '), En het gedeconstrueerde vaak ronduit jongensachtige vormen die we tegenwoordig als alomtegenwoordig beschouwen.
