Als u ooit diep hebt gedoken in wat zich achter uw haarproducten bevindt, bent u mogelijk verschillende kationische oppervlakteactieve stoffen tegengekomen, zoals cetrimoniumchloride, behentrimoniummethosulfaat en stearamidopropyl-dimethylamine. Dat is een mondvol! De namen van deze moleculen, INCI (International Nomenclature of Cosmetics Ingredients), worden vaak om de een of andere reden verward met siliconen, sulfaatwasmiddelen en conserveermiddelen. Het kan verrassend zijn om te horen dat een "sulfaat" voor veel mensen een wenselijk conditioneringsmiddel is. Een beoordeling van de verschillende soorten oppervlakteactieve stoffen en een nader onderzoek van kationische oppervlakteactieve stoffen geeft enige duidelijkheid aan de verwarring.
MEER VAN NATUURLIJKE KRULLEN: Haartips om je er slanker uit te laten zien
WAT ZIJN SURFACTANTEN?
Oppervlakteactieve stoffen zijn moleculen met een dubbele polariteit, zowel hydrofobe (waterhaatgevende) als hydrofiele (waterminnende) segmenten. Hoewel hydrofoob de term is die het vaakst wordt gebruikt om niet-polaire stoffen te beschrijven, is de term lipofiel (olieminnend) misschien een meer accurate descriptor, omdat ze niet zozeer water haten als ze oliën prefereren. De unieke eigenschap dat het zowel lipofiel als hydrofiel is, wordt beschreven als zijnde amfifiel.
Vanwege de unieke polaire eigenschappen van water, leidt onderdompeling van een amfifiel molecuul in een waterige oplossing tot zeer interessant gedrag. Watermoleculen hebben sterke intermoleculaire waterstofbinding die een voorspelbare geometrische structuur creëert in de bulk van de vloeistof. Deze waterstofbinding vormt een strak gestrekte moleculaire film op het grensvlak tussen lucht en de vloeistof. Dit geeft water zijn karakteristieke hoge oppervlaktespanning. Het plaatsen van een molecuul met hydrofobe eigenschappen in die omgeving verstoort die structuur, dus sluit het water het hydrofobe molecuul uit de oplossing door het naar het oppervlak te duwen.
Je hebt dit zeker zelf meegemaakt toen je de regenboogweergave van olie op het oppervlak van een plas water zag. Wanneer het molecuul zowel een hydrofiel gedeelte als een hydrofoob deel heeft, onderbreekt dit de waterstofbinding aan het oppervlak van het water, hetgeen de oppervlaktespanning aanzienlijk verlaagt. En dus wordt gezegd dat amfifiele moleculen "oppervlakteactieve stoffen" zijn en oppervlakteactieve stoffen worden genoemd.
Uiteindelijk, als het amfifiele materiaal wordt verhoogd, wordt het oppervlak van de oplossing verzadigd en treedt een intrigerend fenomeen op. Om zoveel mogelijk van de polaire structuur van water te behouden, aggregeren de amfifiele moleculen samen in minuscule bollen in het grootste deel van de oplossing micellen. Ze zijn de basis voor vele biologische functies en nuttig voor vele functies zoals reiniging en medicijnverspreiding.
SOORTEN OPPERVLAKTEACTIVEREN
Oppervlakteactieve moleculen worden geclassificeerd volgens de ionische lading van de hydrofiele hoofdgroep. Deze klassen bestaan uit anionische, kationische, niet-ionische en zwitterionische oppervlakteactieve stoffen. Laten we kijken.
Anionische oppervlakteactieve stoffen (zoals natriumlaurylsulfaat, ammoniumlaurethsulfaat en natriumcocoylisethionaat)
- Deze materialen worden typisch opgenomen in shampooformuleringen vanwege hun reinigende eigenschappen.
- Ze zijn zeer effectief in het verwijderen van vuil en olie uit het haar en de hoofdhuid.
- Veel consumenten met gevoelig, krullend haar vinden deze te droog en schadelijk voor frequent gebruik, en ze zoeken shampoos met verschillende soorten oppervlakteactieve stoffen of kiezen ervoor om reinigingsconditioners te gebruiken.
Niet-ionische oppervlakteactieve stoffen (zoals decylglucoside en PEG-10-lauraat)
- Heb helemaal geen resterende elektrische lading.
- Deze oppervlakteactieve stoffen kunnen verschillende functies vervullen in een formule, zoals emulsiestabilisatie en milde detergentie.
Zwitterionische (of amfotere) oppervlakteactieve stoffen
- Heb een positieve en negatieve lading op het molecuul).
- Deze typen oppervlakteactieve stoffen, zoals cocamidopropyl-betaïne, worden gewaardeerd omdat ze mild zijn voor zowel de huid als het haar.
- Ze bieden ook schuimversterkende middelen voor shampoos die anionische oppervlakteactieve stoffen bevatten, wat het schuim verbetert, een eigenschap die bij veel consumenten de voorkeur geniet.
MEER VAN NATUURLIJKE KRULLEN: Vind uw Frizz Type
WAT STELT KATIONISCHE OPPERVLAKTEACTIVEREN APART IN
Kationogene oppervlakteactieve stoffen, als hun tegenhangers, zijn veelzijdig vanwege hun amfifiele karakter. In plaats van dat ze in de eerste plaats worden gebruikt voor detergentie, worden kationische oppervlakte-actieve stoffen echter vaker gebruikt voor zeer verschillende toepassingen, vooral in haarverzorgingsproducten. Misschien is het belangrijkste gebruik voor kationogene oppervlakteactieve stoffen in de haarverzorging conditioneringsmiddelen. Misschien herinnert u zich dat het haaroppervlak een algemene negatieve lading heeft, die vaker voorkomt als de nagelriem wordt beschadigd. De kopgroepen van deze kationische oppervlakteactieve stoffen ervaren elektrostatische aantrekking tot deze negatief geladen plaatsen en adsorberen op het oppervlak van het haar.
Het hydrofobe deel van het surfactantmolecuul ligt vlak langs het oppervlak van het haar en vormt een film die de cuticula glad maakt. Deze film heeft meerdere effecten, waaronder vermindering van statische elektriciteit, vermindering van kamkrachten, toename van aangenaam, tactiel aanvoelen van het haar en afname van de vorming van kluwens. Kationogene oppervlakteactieve stoffen die voor deze doeleinden worden gebruikt, bleken ook te helpen bij kleurretentie voor kunstmatig gekleurd haar.
Alkyl quaternaire ammoniumzouten (zoals cetrimoniumchloride en behentrimonium methosulfaat) bleken zich op te hopen op het haaroppervlak na meervoudig gebruik. Ze kunnen nogal moeilijk te verwijderen zijn zodra dit gebeurt. Ze zijn ook incompatibel met anionische surfactanten in shampoos, omdat ze een onoplosbaar complex vormen in de oplossing. Een andere ongewenste eigenschap voor gebruik in shampoos is dat ze het schuimvermogen in dergelijke formules onderdrukken. Om deze reden hebben ze de meeste voorkeur in conditionerende producten.
Alkylaminezouten (zoals stearamidopropyldimethylamine) adsorberen in feite in mindere mate op het oppervlak van het haar dan de quaternaire verbindingen. Ze worden ook gemakkelijker gespoeld en verwijderd en hebben dus minder kans op ongewenste accumulatie. Alkylaminen kunnen worden geneutraliseerd tot zouten zijn zeer verenigbaar met anionische oppervlakte-actieve stoffen en interfereren niet met schuimvorming, waardoor ze tamelijk geschikt zijn voor gebruik in conditionerende shampoos. Kationische oppervlakte-actieve stoffen zijn ook bruikbaar voor de emulgering en solubilisatie van hydrofobe additieven, zoals siliconen.
Ze bereiken dit door het niet-polaire materiaal in het inwendige van hun micellaire structuren in te kapselen. Zodra de oplossing is verdund met water in de douche, breken de micelstructuren af, waardoor het conditioneringsmiddel op het oppervlak van het haar wordt afgezet. Hierdoor kunnen ze meerdere functies in dezelfde formule uitvoeren; emulsie stabilisator evenals conditioneringsmiddel.
Over het algemeen dragen kationische oppervlakteactieve stoffen veel uitstekende eigenschappen bij aan zowel shampoos als conditioners. Ze kunnen effectieve milde reinigingsmiddelen zijn in een conditioner, maar hun meest waardevolle bijdrage is als filmvormende conditionerende middelen. Ze zijn in water oplosbaar, maar de quaternaire variëteit bindt vrij stevig aan het haaroppervlak en kan zich ophopen, dus houd rekening met het potentieel van dat probleem. De alkylamines lijken geen significante nadelen te hebben voor een krullend meisje of een jongen, en veel gebruikers melden dat ze genieten van hun effecten.
MEER VAN NATUURLIJKE KRULLEN : Hoe je je krullen kunt verdrijven op regenachtige dagen
Quick Round-Up Alkyl-gekwaterniseerde ammoniumzouten:
- Stearalkoniumchloride
- Cetrimoniumchloride
- Cetrimoniumbromide
- Behentrimonium methosulfaat
- Behentrimoniumchloride
- Benzalkoniumchloride
- Cinnamidopropyltrimonium chloride
- Cocotrimoniumchloride
- Dicetyldimoniumchloride
- Dicocodimoniumchloride
- Gehydrogeneerd palmtrimethylammoniumchloride
- Lauryltrimoniumchloride
- Quaternium-15
- Quaternium-22
- Stearamidopropyl dimethylamine (lactaat, citraat, propionaat)
- Isostearamidopropyl dimethylamine
- Isostearamidopropylmorfoline
- Wheatgermamidopropyl dimethylamine
- Behenamidopropyl dimethylamine
Alkylamines of aminezouten:
- Stearamidopropyl dimethylamine (lactaat, citraat, propionaat)
- Isostearamidopropyl dimethylamine
- Isostearamidopropylmorfoline
- Wheatgermamidopropyl dimethylamine
- Behenamidopropyl dimethylamine
