Een gesprek hebben met iemand gaat niet alleen over de woorden die we uitspreken; vrij sociale interacties brengen ook een schat aan non-verbale signalen met zich mee, die kunnen dienen om de voorkeur voor een persoon te verbeteren, te verminderen of zelfs in de war te brengen.
Binnen de sociale psychologie is non-verbale communicatie misschien een van de meest goed bestudeerde onderzoeksgebieden, hoewel in werkelijkheid veel van dergelijke studies geplaagd worden door de moeilijkheid om non-verbale communicatie terug te brengen tot een paar uitdrukkingen die systematisch kunnen worden bestudeerd.
Inderdaad, de meeste mensen kunnen ontelbare duizenden gezichtsuitdrukkingen produceren en ongeveer duizend paralanguages, wat nog niets zegt over fysieke gebaren, lichaamstaal, handbewegingen, oogcontact en aanraking - die allemaal van invloed zijn op onze aantrekkingskracht op een persoon (en natuurlijk, de aantrekkingskracht van een persoon op ons).
De meeste mensen zijn meestal niet op de hoogte van de non-verbale signalen die ze gebruiken of dat ze worden beïnvloed door het gebruik van dergelijke signalen door anderen. Dit gezegd hebbende, is een consistente bevinding in de literatuur, waarin de invloed van genderrollen wordt benadrukt, dat vrouwen meer bedreven zijn in het herkennen van 'verborgen berichten', zoals misleidende communicatie, en dat ze ook meer geneigd zijn non-verbale berichten te gebruiken die in tegenspraak zijn met de mondelinge boodschap (bijvoorbeeld sarcasme vergezeld van een glimlach).
Eagly (1987) heeft deze verschillen uitgelegd als gerelateerd aan opvoedingsstrategieën, waarbij meisjes worden aangemoedigd om meer emotioneel expressief, attent en communicatief te zijn dan jongens.
Misschien zijn de belangrijkste en informatierijke van alle non-verbale signalen blik en oogcontact, waarbij de laatste meestal verwijst naar wederzijdse blik. Zoals verschillende auteurs hebben opgemerkt, biedt de hoeveelheid en het patroon van het kijken een schat aan informatie over iemands huidige emoties, hun relatieve status, hun geloofwaardigheid, eerlijkheid en competentie en natuurlijk hun aantrekkelijkheid.
Over het algemeen neigen mensen ernaar langer naar mensen te kijken die ze leuk vinden, en op dezelfde manier wordt intimiteit gecommuniceerd door een grotere blik. Dit effect is zo krachtig dat valse informatie over blik onze smaak voor een persoon kan beïnvloeden: in een studie kregen paren die een gesprek van tien minuten hadden gevoerd, valse feedback over hun blik. Deelnemers die te horen kregen dat ze minder dan gemiddeld werden bekeken, waren minder aangetrokken tot hun partners; daarentegen, bovengemiddelde blik steeg mannen, maar niet vrouwen, aantrekkingskracht voor hun partners.
Blik kan ook dienen om interacties te reguleren, zowel in termen van het initiëren van een gesprek, het reguleren van het verloop van een gesprek, en het beëindigen of vermijden van een gesprek. Maar er kunnen ook cross-culturele of etnisch-etnische verschillen zijn in dit communicatiepatroon.
Terwijl blanke volwassenen bijvoorbeeld meer naar elkaar kijken tijdens het luisteren dan wanneer ze praten, kijken Afro-Amerikanen meer wanneer ze praten dan wanneer ze luisteren. Het is duidelijk dat dit zaken in interraciale communicatie kan compliceren, evenals een gebrek aan oogcontact tijdens sommige gesprekken.
Een andere belangrijke vorm van non-verbale communicatie die kan dienen om de sympathie te verbeteren of te verminderen is aanraking, hoewel er zoals altijd veel verschillende soorten aanraking zijn voor veel verschillende delen van het lichaam, door verschillende mensen en in verschillende contexten. In termen van positief affect, hebben een aantal studies aangetoond dat zelfs de meest vluchtige aanrakingen de voorkeur kunnen geven.
Maar er zijn sekseverschillen in deze effecten: vrouwen hebben een groter positief effect dan aangeraakt te worden dan mannen (inderdaad, in een onderzoek door Whitcher en Fisher, werden mannen die aangeraakt werden in de preoperatieve omstandigheden, feitelijk gemeld dat ze angstiger waren na de operatie), hoewel de omstandigheden van de aanraking belangrijk zijn.
De boodschap van deze sectie is dat fysieke aantrekking niet plaatsvindt in een vacuüm; veeleer zijn individuen opmerkelijk bedreven in het lokken, verleiden, charmeren en beïnvloeden van de percepties van potentiële partners van hen. Dit omvat een groot aantal non-verbale signalen, zoals lichaamstaal en blik, maar ook het gebruik van cosmetica, kleding enzovoort.
We zijn ook in staat anderen te misleiden door te denken dat we op de een of andere manier beter zijn dan we in werkelijkheid zijn - een tactiek die de crux heeft gegeven van meer dan één romantische komedie. En natuurlijk, zodra we een gesprek beginnen met een persoon, kunnen we putten uit een rijkdom aan verbale trucs om haar of hem te verleiden, of dit nu de clichématige "chat-uplijn" is of verhalen over onze 'goede kant' .'
Meer nog, taal communiceert niet alleen door wat we zeggen, maar ook door hoe we het zeggen - het laatste kan volume, snelheid, toon, pauzes, stress, accent enzovoort omvatten, die allemaal een effect hebben op de interpersoonlijke aantrekkingskracht.
In gerelateerd nieuws, bekijk deze 18 lichaamstaal aanwijzingen die aangeven dat hij zeker geïnteresseerd is.
