Gezichtsrimpels zijn een nieuw fenomeen. Tot een paar eeuwen geleden leefden mensen niet lang genoeg om gerimpeld te worden. In feite voorspelt de aanwezigheid van rimpels het ouder worden. Een gezond, jeugdig uiterlijk verdwijnt met het vorderen van de jaren. Elke blik in de spiegel herinnert ons aan onze mortaliteit. Pogingen om rimpels door opblazen met vulstoffen te corrigeren, begonnen reeds in 1902. Paraffine (was), zijde, celluloid, latex en vaseline werden in het gezicht geïnjecteerd. Deze procedures werden twintig jaar later verlaten vanwege rampzalige complicaties. Eén chirurg combineerde eigenlijk verschillende ingrediënten in een groentensnijder en injecteerde ze in het gezicht.
Deel je smarts
In onze YouTalk-gemeenschap vroeg een lezer: "Hoe kom ik van mijn mondrimpels af" Hebt u een antwoord? Bewaar het niet voor jezelf. Deel uw advies door het hier te plaatsen.
Chirurgen hebben lang gezocht naar het ideale vulmateriaal - een die eenvoudig te gebruiken, goedkoop was, lang mee ging en geen complicaties had. Totdat Restylane in 1996 in Europa werd geïntroduceerd, was er slechts één rimpelvuller in gebruik. Gedurende twee decennia was collageen de enige keuze. En tot 2003 was het de enige vuller in de Verenigde Staten. Nu zijn er wereldwijd veel vulstoffen in gebruik en zijn er meer onderweg. Alleen de tijd zal leren welke nuttig en gevaarlijk zijn. Zoals Peter McKinney, MD, CM, hoogleraar plastische chirurgie aan zowel Northwestern als Rush medical schools, zegt: 'Degene die langer meegaat met minder problemen wint.' 'In 2005 waren er 40.000 Radiesse-injecties, 221.000 collageeninjecties, 1, 194, 000 hyaluronzuurinjecties en 35.000 Sculptra-injecties in de Verenigde Staten. Sommige vulstoffen zijn ontworpen om in de huid te worden geplaatst en sommige behoren onder de huid, in het vet. Fijne rimpelvulling vereist andere materialen dan diepe plooien. Nadat we de diepte van het materiaal hebben bepaald, bekijken we hoe lang het materiaal aanhoudt en wat de kosten ervan zijn. Hoewel geen enkele chirurg de laatste wil zijn om een nieuwe procedure uit te voeren, is het ook niet verstandig om de eerste te zijn. Nieuwe vulstoffen moeten lang genoeg meegaan om kosteneffectief te zijn, maar geen problemen op korte of lange termijn veroorzaken. Consumenten moeten er zeker van zijn dat hun arts vulstoffen koopt van goedgekeurde bronnen in zijn eigen land. Als een product van buiten het land wordt binnengebracht, is er geen manier om er zeker van te zijn dat het product echt is. Vullers worden niet alleen gebruikt voor het vullen van rimpels of vouwen. Innovatieve plastisch chirurgen gebruiken nu fillers om neuzen, kinnen, kaaklijnen en vrijwel elk deel van het gezicht te hervormen. Collageen Collageen is een eiwit gemaakt van koeienhuid. Het wordt verwerkt, vermengd met de anesthesie lidocaïne en verwerkt tot een pasta die wordt geïnjecteerd in fijne rimpels. Collageen werd voor het eerst gebruikt in de late jaren 1970, maar werd pas populair nadat het in 1981 commercieel verkrijgbaar was. Als een vreemd eiwit wordt collageen door het menselijk lichaam aangevallen en verteerd. Het lichaam kan in de war raken door antilichamen aan te maken tegen het collageen van de koe en zelfs het eigen collageen van het lichaam. Het resultaat kan een auto-immuunziekte zijn, zoals dermatomyositis, reumatoïde artritis, lupus of sclerodermie, waarbij het eigen collageen wordt aangetast. Het collageen duurt tussen twee weken en zes maanden, waarna de injectie moet worden herhaald om het effect te behouden. Onder de microscoop kunnen we zien dat het lichaam het collageen binnen zes maanden verteert. Allergische reacties kunnen het gevolg zijn; daarom moet de huid van de patiënt vóór de injectie worden getest. Een, of zelfs twee, tests worden meestal een maand van tevoren uitgevoerd. Collageen wordt op de markt gebracht door de Allergan Corporation onder de namen Zyderm en Zyplast. De gemiddelde kosten in de Verenigde Staten voor een injectie zijn ongeveer $ 400. Cosmoderm en Cosmoplast Cosmoderm is menselijk collageen. Het werd in 2003 geïntroduceerd om de allergische reacties op koeiencollageen te verminderen. Gemaakt van menselijk huidweefsel dat in een laboratorium wordt gekweekt, is Cosmoderm, versterkt door het chemische glutaaraldehyde, niet zo dik als Cosmoplast. Mijn grootste bezwaar tegen Cosmoderm is dat het is gemaakt van dode mensen. Er is geen manier om dat feit te verzachten. En er is geen manier om met volledige zekerheid te verzekeren dat een ziekte niet zal worden doorgegeven van de dode donor naar de ontvanger van het collageen. Toch zijn infectieziekten zoals AIDS of hepatitis, het West-Nijl-virus of de ziekte van Cruetzfeld-Jacob (de menselijke gekkekoeienziekte) nooit het gevolg geweest van een Cosmoderm-injectie. Aan de andere kant is elk type weefsel ooit getransplanteerd van één mens naar een andere is uiteindelijk gekoppeld aan de overdracht van infectieziekten. Hepatitis C is doorgegeven, zelfs als de orgaandonor negatief testte! Ziekten waar we nog niet eens voor kunnen testen, zitten misschien in het weefsel. Er is één overlijden en minstens twee dozijn ernstige infecties geweest door de transplantatie van andere soorten besmet weefsel van de ene persoon naar de andere. In 2003 meldden de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie dat een weefseldonor het hepatitis C-virus had doorgegeven aan acht mensen. En er is geen manier om te testen op de ziekte van Cruetzfeld-Jacob. Ik maak me zorgen over menselijk kadavermateriaal dat ziekte veroorzaakt bij patiënten die er alleen maar beter uit willen zien. Ziekten kunnen zelfs na de strengste testen worden overgedragen. In 2005 werden botten, huid en pezen illegaal ingenomen door een weefselbank van New Jersey van begrafenissen in New York en verkocht aan bedrijven voor implantatie in andere mensen. Lifecell Corporation, producent van de collageenimplantaten Alloderm en Cymetra, was een van deze bedrijven. Deze weefsels werden nooit getest op infectieziekten. Eng genoeg dat ik nooit een menselijk product gebruik tenzij het probleem levensbedreigend is. Cosmoderm en Cosmoplast kosten ongeveer $ 100 meer dan koeiencollageen. Evolence Dit is een gloednieuwe injectible gemaakt van varkenscollageen. De fabrikanten hebben gesleuteld met het molecuul en het gekoppeld aan een suiker. Dit lijkt het een '' super-collageen '' te maken dat veel langer kan aanhouden dan standaard collageen. Omdat het is gemaakt van collageen, kunnen allergieën optreden en daarom zijn huidtesten noodzakelijk. Het bedrijf zegt dat het meer dan vijftien maanden kan duren. Het is verkrijgbaar in Europa, Canada, Japan en Israël, maar nog niet in de Verenigde Staten. Cymetra Dit materiaal bevat collageen, elastine en andere eiwitten van menselijke kadavers. Het is de injecteerbare vorm van Alloderm. Hoewel er nooit infectieziekten zijn overgedragen met Cymetra, maakt de mogelijkheid heel veel plastisch chirurgen en patiënten nerveus. Getransplanteerde Cymetra duurt ongeveer twee maanden. Het mag niet rond de ogen worden gebruikt. Het is geen bijzonder populaire vulstof. Fasciaans Dit is in feite menselijk collageen dat wordt genomen uit de fascia (bindweefsel) van de kuitspier. Het materiaal wordt gebruikt voor het opvullen van rimpels, littekens, nasolabiale plooien en depressies. Fascian kan op enig moment worden vervangen door je eigen collageen, dus er is een kans op permanentie. Bij $ 85 per spuit is Fascian veel goedkoper dan andere fillers. Maar ik geloof niet dat we uitsluitend op basis van prijs een vulmateriaal moeten kiezen. Net als bij andere van kadaver afkomstige producten, word ik nerveus omdat dit product van een mens wordt afgenomen. Isolagen In deze interessante benadering van rimpelvulling, groeit de Isolagen Corporation zuivere cellen in het laboratorium. Een klein stukje huid wordt van een patiënt afgenomen en naar het laboratorium van Isolagen gestuurd, waar binnen zes weken miljoenen cellen worden geproduceerd. De cellen, fibroblasten genoemd, maken collageen. Ze worden teruggestuurd naar de dokter en geïnjecteerd in de patiënt. Vermoedelijk zullen ze dan 'lang leven en bloeien', waarbij nieuw collageen in de huid van de patiënt groeit. Deze procedure wordt momenteel bestudeerd in de Verenigde Staten. Restylane, Perlane, Hyalaform, Juvederm en Captique Het begin van de jaren 2000 zag de race voor een betere rimpelvuller . Een half dozijn bedrijven voerde een furieuze strijd om vroeg marktaandeel te winnen voor wat ze hoopten dat de volgende blockbuster cosmetische drug zou zijn - de volgende Botox. Restylane werd in 1996 in Europa en in de Verenigde Staten in 2003 goedgekeurd. Het is gemaakt van hyaluronzuur, gemaakt door bacteriën door de wonderen van genetische manipulatie. Omdat er geen dieren worden gebruikt om dit product te maken, is er geen kans op het oplopen van besmettelijke ziekten. En omdat deze suikerachtige substantie al normaal aanwezig is in ons lichaam, is huidtest op allergie niet nodig. Hoewel de FDA zegt dat Restylane na zes maanden vergelijkbaar is met Zyplast-collageen, vinden veel artsen het superieur. Onder de microscoop ziet dit materiaal er negen maanden uit. Blauwe plekken, zwelling en pijn bij het injecteren komen vaak voor en zijn afhankelijk van de vaardigheden van de arts. Restylane vult rimpels goed en klinisch duurt het zes tot twaalf maanden, hoewel deze duur niet wordt gegarandeerd. Sommige patiënten hebben een paar weken na de eerste een tweede retoucheerinjectie nodig omdat zwelling onmiddellijk optreedt, waardoor precieze injecties onmogelijk zijn. Restylane wordt niet door het lichaam vernietigd. Het diffundeert eenvoudigweg in de huid, als een druppel inkt die diffundeert in een glas water. Geleidelijk aan vestigt het zich in de huid en worden de rimpels weer zichtbaar. Het bedrijf dat Restylane produceert, produceert ook producten met een lagere en hogere viscositeit (dikte). Perlane is de dikkere neef van Restylane. Het zal worden gebruikt om diepe plooien te corrigeren en om lippen te vullen. Restylane Fine Line is een dunner materiaal dat wordt gebruikt bij fijne rimpels en Restylane SubQ gebruikt grotere deeltjesgrootten om diepere vouwen te vullen en om de jukbeenderen en de kin op te bouwen. Deze producten zullen artsen en consumenten verwarren omdat hun indicaties overlappen. Judenerm, goedgekeurd in 2006, is het antwoord van Allergan op hyaluronzuur. Juvederm komt in drie verschillende viscositeiten. Net als de Restylane-producten worden de dikkere materialen gebruikt voor diepere vouwen; de dunnere vulstoffen worden gebruikt voor meer oppervlakkige rimpels. Juvederm claimt de hoogste concentratie van cross-linked hyaluronzuur te hebben, waardoor de chemische stof langer in het lichaam kan blijven dan concurrerende producten. Omdat Allergan ook Botox maakt, zal de co-marketing van deze twee stoffen de populariteit van Juvederm voortstuwen. Restylane is de 'injecteerbare keuze' van vandaag. "Het is snel aangeslagen. Het wordt niet alleen gebruikt voor fijne rimpels, maar creatieve toepassingen worden nog steeds beschreven. Het vult plooien, littekens en verschillende depressies. Het wordt gebruikt om de wenkbrauwen op te vouwen en een liftend effect te geven. Gebruikt in het onderste ooglid, duwt het het deksel omhoog, vormt het en vult de '' traanbak in. '' Het kan de botten in het bovenste ooglid markeren en de grootte van de lippen vergroten. Het is zelfs geïnjecteerd in zonbeschadigde breuken! Omdat Restylane een gel is, kan het niet worden gemengd met lokale anesthetica. Zonder lidocaïne doen de injecties pijn en wordt er gewoonlijk een soort anestheticum gebruikt. Buiten de Verenigde Staten zijn verschillende soorten Restylane beschikbaar. Eén, een experimenteel hyaluronzuur gemengd met de verdovende lidocaïne, is momenteel in ontwikkeling. Vroege rapporten geven aan dat injectie van dit materiaal minder pijn doet dan andere hyaluronzuren. Restylane wordt meestal geïnjecteerd in de fijne rimpels rond de mond en het gezicht. Het is minder effectief voor de diepere rimpels en plooien. Het kan ook depressies van het gezicht en neus vullen. Andere merken hyaluronzuur zijn ook beschikbaar. Hyalaform wordt gemaakt van hanenkammen, in tegenstelling tot de productie van Restylane in de reageerbuis. Plastisch chirurgen zeggen dat Hyalaform sneller kan verdwijnen dan Restylane - misschien al na slechts drie maanden. Restylane pakt vier keer zoveel hyaluronzuur in zijn product als zijn concurrenten, wat zijn betere klinische resultaten kan verklaren. Er kan een hogere allergische reactiesnelheid zijn met Hyalaform dan Restylane. Puragen Dit is een opgevoerd hyaluronzuur. De Mentor Corporation heeft het molecuul gewijzigd om het stabieler te maken. Dat betekent dat het langer duurt om te vervagen. Puragen Plus heeft ook het verdovende lidocaïne toegevoegd aan de gel, waardoor injecties minder pijnlijk zijn. Puragen is al goedgekeurd in Europa en zal hoogstwaarschijnlijk worden goedgekeurd in de Verenigde Staten. Radiesse Wanneer een product van naam verandert, doet het me denken aan een Dragnet-aflevering: '' De namen zijn veranderd om de onschuldigen te beschermen. '' Dit injecteerbare product, voorheen Radiance, heet nu Radiesse (blijkbaar was de oorspronkelijke naam ook dicht bij andere medische producten). Radiesse is gemaakt van calciumhydroxylapatiet, de bouwsteen van botten en tanden. Andere chemicaliën in de mix zijn al lang toegestaan als dragers voor injecteerbare medicijnen. Radiesse is volledig synthetisch; geen dierlijke producten worden gebruikt bij de productie. Dat geeft zekerheid dat infectieziekten niet kunnen worden gecontracteerd door het gebruik ervan. De niet-toxische chemische stof degradeert na verloop van tijd, afgebroken tot calcium en fosfaat, normaal aanwezig in het lichaam. Collageen (of litteken) omringt de afgebroken Radiesse deeltjes, waardoor het vulmiddel lang meegaat. Ragiesse wordt niet gebruikt voor fijne rimpels maar voor diepere depressies, zoals de nasolabiale plooien. Goedgekeurd door de FDA voor het vullen van weefsels in 2006, de lijst van toepassingen is gestaag gegroeid. Het is niet alleen gebruikt om de marionetlijnen tussen de mondhoek en kin te vullen, maar het heeft ook de ingevallen wangen, opgevulde kuiltjes gecorrigeerd en de verlaging tussen de kaak en de kin verjongd. Radiesse wordt ook gebruikt als een niet-chirurgisch implantaat om de kin en de jukbeenderen groter te maken. Radiesse wordt steeds populairder voor het corrigeren van kleine misvormingen van de neus na fracturen of neuscorrectie. Bijna magisch, wanneer Radiesse in contact komt met bot, wordt nieuw bot gevormd. Wanneer het bot niet wordt aangeraakt, creëert het massa en litteken. Een deel van de verbetering kan permanent zijn, hoewel de fabrikant verklaart dat dit vulmiddel tussen één en twee jaar blijft. Sommige chirurgen beweren dat het langer duurt. De plaatsing van Radiesse is echt een kunst en de resultaten zullen variëren met de vaardigheden van de chirurg. De injectie is echt een operatie: chirurgen gebruiken de injectienaald om hechtingen van de huid aan het onderliggende weefsel te verbreken vóór de injectie, en ze gebruiken het materiaal zoals stalen wapening in betonnen kruisende plooien om ze te versterken en hopelijk een herhaling van de haring. Er zijn geen allergische reacties gemeld tot nu toe, en er is geen huidtest nodig. Radiesse kan echter niet worden gebruikt om de lippen groter te maken. Bij een derde van de patiënten klontert en vormt het klontjes in de lippen. Als deze knobbels optreden, moet de lip worden doorboord en moet het materiaal eruit worden geperst. Dit lost meestal het probleem op.Radiesse kost de chirurg $ 295 voor een spuit van 1, 3 cc. De gemiddelde kosten voor een Radiesse-injectie zijn $ 900. Sculptra Sculptra werd in 2004 goedgekeurd als vulstof. Het is sinds 1999 buiten de Verenigde Staten op de markt gebracht, NewFill. Chemisch vergelijkbaar met hechtmateriaal is Sculptra (poly-L-melkzuur) momenteel alleen goedgekeurd voor het vullen van vetverlies in het gezicht ( lipoatrofie) bij HIV-positieve patiënten. Geïnjecteerd in de diepe lederhuid kan het twee jaar duren, hoewel uit één onderzoek blijkt dat het in vier maanden verdwenen was. Het kan langer duren, omdat het het lichaam stimuleert om een collageen litteken rond het materiaal te maken. Net als bij Radiesse kunnen knobbeltjes verschijnen wanneer het in de lippen wordt geïnjecteerd. Maar er zijn zorgwekkende gevallen geweest van hardnekkige knobbels in andere delen van het gezicht, wat aanleiding gaf tot een waarschuwing over de langetermijneffecten. Ik verwacht dat dit materiaal binnenkort zal worden goedgekeurd voor cosmetische doeleinden. Het zal dan worden gebruikt om nasolabiale vouwen, marionetlijnen en andere gezichtsholtes te vullen. In tegenstelling tot Restylane, kan Sculptra worden gemengd met lidocaïne om de pijn van de injecties te verminderen. Nieuwe, creatieve toepassingen voor Sculptra en andere vulstoffen worden bijna dagelijks beschreven. Sculptra is zelfs door podologen gebruikt, off-label, om onaantrekkelijke voeten te vullen! De gemiddelde kosten voor een Sculptra-injectie zijn $ 1.000. Autologen Dit nieuwe product is collageen gemaakt van de eigen huid van een patiënt. Een stukje huid wordt verwerkt in een laboratorium en teruggestuurd naar de arts van de patiënt voor injectie als collageen. Ondanks de hoop dat het collageen blijvend zou zijn, omdat het het eigen weefsel van de patiënt is, duurt het maar zo lang als koeiencollageen. Plasmagel Deze substantie, niet bijzonder populair, wordt gemaakt van het eigen bloed en vitamine C. Het duurt ongeveer drie maanden. Ik ken geen plastische chirurgen die het gebruiken. Silicone Silicone werd in de jaren zeventig op grote schaal gebruikt. Ik herinner me '' Imus in the Morning '' dat de grootste prestatie van een Playboy-model de pijn van siliconeninjecties in haar borsten heeft doorstaan. In feite is siliconenvloeistof al meer dan dertig jaar in borsten en gezichten geïnjecteerd. Het klinkt als een goed idee, omdat het niet in de loop van de tijd kapot gaat. De meeste authentieke plastisch chirurgen hebben echter rampen gezien door deze injecties. Volgens de FDA kan siliconen zwelling, roodkleuring van de huid, klonterigheid en weke delen tumoren veroorzaken. Het litteken rond de siliconen kan erg dik zijn, knobbeltjes creëren, of het kan dun zijn, waardoor het materiaal door de weefsels kan afdrijven, en via zwaartekracht in de meest zuidelijke locatie terechtkomt. Eenmaal geïnjecteerd is het spel afgelopen. Als het gebied geïnfecteerd raakt, moet het geïnfecteerde weefsel worden verwijderd. Talloze vrouwen hebben borstamputaties ondergaan of hele delen van het gezicht verwijderd vanwege geïnfecteerde siliconen. De American Society of Plastic Surgeons zegt dat injecteerbare siliconen kunnen verharden, migreren, ontstekingen kunnen veroorzaken en de huid kunnen doden. Dientengevolge verbood de FDA het in 1991. Het volgende jaar handhaafde het zijn verbod door drie bekende dermatologen uit New York een overeenkomst te laten ondertekenen om te stoppen met het injecteren van vloeibare siliconen. In die tijd zei FDA-commissaris David Kessler, MD: 'Mensen die deze injecties ondergaan, stellen zich bloot aan onbekende, mogelijk gevaarlijke risico's.' 'Weer in 1993 ondernam de FDA actie tegen een plastische chirurg uit Miami die vloeibare siliconen had ingespoten. Het volgende jaar werd siliconenolie goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van netvliesloslating bij AIDS-patiënten. Dit creëerde een manier voor artsen om siliconen opnieuw in rimpels te injecteren, met als argument dat het gebruik ervan niet-illegaal en niet-labelig zou zijn. In 2004 werd zeer zuivere siliconenolie geïnjecteerd in de verzwakte vlakken van AIDS-patiënten, waardoor de contour zonder bijwerkingen werd hersteld. Langetermijnproblemen werden echter niet beoordeeld. In 2006 injecteerde een niet-erkende verpleegster siliconen in de billen van een patiënt. Een deel van de siliconen reisde door de bloedbaan naar de longen en veroorzaakte ademhalingsproblemen. Ik weet dat er nog steeds artsen zijn die siliconen injecteren. Ik vraag me af waarom. Als patiënt zou ik een arts selecteren die 'veilige operaties' beoefent en niet '' wat ik weg kan krijgen met '' een operatie. Artecoll en ArteFill ArteFill bestaat uit kleine balletjes plastic (polymethylmethacrylaat) gemengd met de verdovende lidocaïne in een collageenbasis. (Harde contactlenzen zijn gemaakt van dit materiaal.) Eenmaal geïnjecteerd, wordt ArteFill omgeven door een litteken. Een plastic, het breekt nooit. Net als vloeibare siliconen is het in strijd met dat basisprincipe van plastische chirurgie: elke vreemde substantie die niet oplost, moet verwijderbaar zijn. ArteFill kan nooit worden verwijderd. Een onderzoek uit 2004 prees de deugden van Artecoll, een ander vulmiddel, dat een klinische verbetering van rimpels in het gezicht tot maximaal een jaar laat zien. Maar plastische chirurgen die de geschiedenis van siliconen niet kennen, zijn gedoemd om haar problemen te herhalen. Artecoll en ArteFill klinken goed, omdat ze permanent littekens en rimpels en mollige lippen invullen. Echter, net als siliconen, veroorzaken ze knobbels en gebieden met ontstekingsarme littekens, granulomen genaamd. Deze problemen waren aanleiding voor de Zwitserse Vereniging voor Dermatologie, de Zwitserse Vereniging voor Plastische Reconstructieve en Esthetische Chirurgie en de Zwitserse Vereniging voor Esthetische Geneeskunde om te adviseren tegen het gebruik van Artecoll en siliconen in het gezicht. Bovendien kan het migreren naar ongewenste gebieden. Artecoll is sinds 1994 op vierhonderdduizend patiënten in Europa en de rest van de wereld gebruikt en is pas in de Verenigde Staten goedgekeurd. Voor de injectie is een huidtest vereist omdat de filler in hoge mate allergeen collageen bevat. Gore-Tex Hoewel het niet technisch injecteerbaar is, worden kleine stukjes Gore-Tex (geëxpandeerd polytetrafluorethyleen, e-PTFE) geregen tot fijne rimpels. Slechte resultaten zijn frequent. Litteken is gemaakt rond de Gore-Tex en is vaak zichtbaar door de huid. Een vreemd materiaal, het kan geïnfecteerd raken en door de huid extruderen. Ik heb Gore-Tex van veel patiënten verwijderd. Een fijn materiaal voor tandzijde en schoenen, het is een slechte rimpelvuller. Het materiaal zou inert en niet biologisch afbreekbaar moeten zijn, maar in 2006 ontdekte het Environmental Protection Agency dat Teflon (het nauw verwante chemische polytetrafluorethyleen) '' waarschijnlijk carcinogeen is ''. In november 2006 heeft het bedrijf vrijwillig alle Gore-Tex-producten ingetrokken van de markt voor plastische chirurgie. Surgisis Soft-Tissue Graft Een interessant materiaal, technisch gezien geen '' injecteerbare, '' Surgisis is een laag collageen afkomstig uit varkensdarmen. Alle cellen worden verwijderd en het materiaal wordt gesteriliseerd. Weefsel groeit erin als het in mensen wordt geïmplanteerd. Het materiaal is vele malen sterker dan menselijk weefsel en kan daarom de buikwand bij buikwandcorrecties versterken. In de neus kan het hobbels gladstrijken. Chirurgen gebruiken het om weefsels in face-lifts op te trekken en de lippen groter te maken. De tijd zal leren hoe bevredigend dit materiaal op de lange termijn is.
