Amerikanen zijn dol op eten. We houden van de variëteit, de beschikbaarheid en, natuurlijk, de smaak. Televisiestations hebben in natura gereageerd met tientallen programma's gewijd aan koken, restaurants en eten. Of je nu fan bent van Paula Deen, Bobby Flay, 'Cupcake Wars', 'Hell's Kitchen' of welk ander entertainment dan ook, een pas gevonden verliefdheid met voedsel kan een positieve zaak zijn - zolang je maar op de juiste manier eet. Velen geven eten troost. Jammer genoeg, wanneer Amerikanen vertrouwen op het eten om met stress om te gaan, hebben we de neiging om aangetrokken te worden tot voedingsmiddelen met veel vet of suiker 1 . Fysiologisch is dit logisch. Wanneer we veel stress ervaren, laat ons lichaam cortisol en andere hormonen vrij die onze oer-strijd of vluchtreactie activeren. Ons lichaam, denkend dat het net veel energie heeft verbruikt om te vechten of te vluchten, en dan hunkert naar vet en suiker om te herstellen. Het probleem is dat onze stressoren tegenwoordig heel anders zijn dan de gevaren waarmee onze voorouders duizenden jaren geleden geconfronteerd werden. In plaats van te worden bedreigd door grote roofdieren, zijn we bang voor een dreigende werk deadline of worden overweldigd door te veel boodschappen. Misschien hadden onze voorouders het toch niet zo slecht!
