Een recept voor rampen met lichaamsbeelden:
Ingrediënten: 1 schooloud kind (pre-tiener of tiener) 1 programma voor gemandateerde BMI-meting in een openbare setting 1 "fat letter"
Richtingen: combineer de BMI-meting voor kinderen en op school om de kans op het maken van problemen met het lichaamsbeeld aanzienlijk te vergroten. Voor een nog gruwelijkere ervaring, geef het kind aan het eind van de dag een "dikke brief" om mee naar huis te nemen in zijn rugzak.
Als onderdeel van de schoolgezondheidsprogramma's in sommige landen, nemen scholen BMI-metingen (body mass index) van hun studenten. Op basis van de resultaten stuurt de school vervolgens thuisbrieven, vaak 'dikke letters' genoemd, om ouders te waarschuwen wanneer hun kind in aanmerking komt voor overgewicht of obesitas.
Serieus, iemand dacht dat dit een goed idee was ??
Wanneer het op de juiste manier wordt geïmplementeerd, is de nationale campagne tegen obesitas en al zijn gezondheidscomplicaties waarschijnlijk een positieve stap in de richting van een gezondere bevolking. Maar we moeten niet vergeten dat niet iedereen die de berichten van de campagne ontvangt, zich daadwerkelijk in de doelpopulatie bevindt. Sommige berichten kunnen sommige mensen die ze horen op een zeer schadelijke manier beïnvloeden.
Een kind dat vatbaar is voor lichaamsbeeldproblemen of een laag zelfbeeld in het algemeen zal waarschijnlijk niet goed reageren op een publieke focus op gewicht en een verplichte BMI-meting midden op hun schooldag. Ik ken het protocol voor deze metingen niet, maar de mogelijkheid dat de studenten in de rij wachten en de metingen voor alle andere meisjes of jongens worden genomen is gruwelijk. Ik ken ook niet het protocol voor het verspreiden van de beruchte brieven. Ik neem aan dat er geen luidsprekeraankondiging is zoals: "Zullen de volgende studenten rapporteren aan het kantoor van de verpleegster om hun brieven op te halen", maar ik twijfel er niet aan dat de studenten allemaal weten wat er aan de hand is en vrijwel kunnen achterhalen wie ze kunnen brieven naar huis sturen.
Sommige scholen doen geweldig werk met het aanpakken van voedings- en eetstoornissen in de gezondheidszorg, en helaas doen sommigen dat niet. Wanneer ze niet op een correcte en empathische manier worden benaderd, raken deze problemen omgeven door verkeerde informatie en stigmatisering. In plaats van te worden aangemoedigd om met iemand te praten als ze het moeilijk hebben, worden studenten het zwijgen opgelegd en beschaamd. Het programma "fat letter" opent de deur naar een heel nieuw niveau van problemen. Tieners en pre-teens, die allemaal progressief bezig zijn met hun fysieke ontwikkeling, zijn bijzonder kwetsbaar voor negatieve opmerkingen van leeftijdsgenoten. Dit is niet het moment waarop het openbaar categoriseren van kinderen op basis van lichaams- en gewichtsproblemen een goed idee is, omdat het waarschijnlijk aanzienlijke nevenschade veroorzaakt.
