Is het niet geweldig om een wereld aan informatie binnen handbereik te hebben? Kan de naam van die acteur niet onthouden? Boom, IMDb. Wil je een gebruikte bank vinden? Craigslist is het. Wil je weten wat de uitslag op je maag veroorzaakt? Blijf daar staan. Hoewel sommige mensen misschien af en toe een beetje web-enabled zelfdiagnose aankunnen - de overgrote meerderheid van ons heeft het tenminste één keer gedaan - zijn er sommige mensen die nooit internet zouden moeten gebruiken om Dr. House te spelen. mensen worden cyberchondriacs genoemd. Ze zijn bezorgd over hun gezondheid en gaan online om hun angsten te verminderen, om er meer ongerust over te worden dan ooit tevoren. Thomas Fergus, Ph.D., een assistent-professor in de psychologie aan de Baylor University, is een van de weinige onderzoekers die proberen meer te weten te komen over deze beslist moderne (ik durf te zeggen: eerste wereld) kwelling: "Veel mensen kunnen online gaan wanneer ze voelt zich niet goed en voelt zich minder bedroefd, opgelucht. Voor andere mensen, gaan online zoeken naar medische informatie hen angstiger maken. "Maar ze doen het hoe dan ook, en ze doen het vaak, mogelijk overtuigend dat ze varkensgriep, ebola of een hersentumor hebben. Onnodig om te zeggen, het is ain niet gezond. Een onderzoek uit 2009 van onderzoekers van Microsoft analyseerde massa's van internetonderzoeken op het gebied van gezondheid en ontdekte dat bijna 40 procent van de mensen na het onderzoeken van hun symptomen meer angst ervaart dan in het begin. "Het web heeft de potentie om de angsten van mensen die weinig of geen medische training hebben te vergroten, vooral wanneer zoeken op het web wordt gebruikt als een diagnostische procedure, " schrijven de auteurs. "We gebruiken de term cyberchondria om te verwijzen naar de ongegronde escalatie van zorgen over de gemeenschappelijke symptomatologie, gebaseerd op de beoordeling van zoekresultaten en literatuur op het web." Met het risico om iets toe te voegen aan je lijst met dingen die I'm Sure I Have zijn, hier zijn 15 tekens dat u een cyberchondriac bent. (En als dat zo is, stellen we voor dat dit de laatste keer is dat u uzelf met iets online diagnostiseert.) 1. U gaat naar WebMD of Google bij het eerste teken van een symptoom. Gezondheidszorgende mensen zijn doorgaans waakzamer over problemen in hun lichaam dan mensen die niet vaak aan hun gezondheid denken en dat kan een goede zaak zijn. Maar het vergroot de kans dat je een dubbelzinnig gevoel of nieuwe sensatie interpreteert als een voorbode van ziekte, wanneer het waarschijnlijk volkomen normaal is en over een dag of twee zal verdwijnen als je het gewoon afwendt.
 |
2. Eén bron is nooit genoeg; u controleert altijd minstens twee of drie sites (of meer). 3. Zoeken naar informatie zorgt ervoor dat je je slechter voelt, niet beter. Je toenemende angst kan zijn eigen symptomen toevoegen aan je lijst, zoals hartslag, hartproblemen, ademhalingsproblemen en beklemming in de keel. 4. Hoe slechter je je voelt, hoe meer je zoekt. Een ding dat een gemiddelde angstige persoon onderscheidt van een cyberchondriac is dat wanneer de eerste vindt dat haar Google-resultaten haar bloeddruk verhogen, ze stopt. 5. Hoe meer je zoekt, hoe meer je ervan overtuigd bent dat je iets vreselijks hebt.
 |
6. Je zoekt naar vage symptomen en gelooft dat je een van de vele ziektes hebt die naar boven komen. Symptomen zoals duizeligheid, hartkloppingen, vermoeidheid, hoofdpijn, maagpijn, misselijkheid, pijn op de borst, knobbels, slapeloosheid, huiduitslag en spiertrillingen worden geassocieerd met talloze ziekten. Meestal zijn ze echter volkomen onschadelijk en verdwijnen ze vanzelf. 7. Je denkt dat je een zeldzame ziekte hebt die tijdens een zoekopdracht naar boven kwam, hoewel je per definitie heel weinig kansen hebt. (Zie ook nummers 8 en 9.) 8. U gaat ervan uit dat het eerste resultaat de meest plausibele verklaring is. En dat is gewoon niet waar. Uit de Microsoft-studie bleek dat zoekopdrachten op het web vaak meer resultaten opleverden voor ernstigere omstandigheden. Bijvoorbeeld: er is een gelijke waarschijnlijkheid (26 procent) dat een zoekopdracht naar 'hoofdpijn' zal leiden tot 'cafeïne-terugtrekking' of 'hersentumor', hoewel er 10 keer meer pagina's zijn die hoofdpijn associëren met cafeïneonttrekking en de kans op een hersentumor is ongeveer één op de 5.000 of 0.02 procent. 9. Wanneer je zoekt, ben je bang dat je de meest catastrofale ziekte hebt die opduikt. (Zie nummer 8, opnieuw.)
 |
10. Je denkt dat je de ziekte du jour hebt. Wanneer het internet overspoeld is met koppen, video's en tweets over de nieuwste uitbraak in de wereld-Anthrax! SARS! Vogelgriep! Varkensgriep! Ebola! Maak je je terecht zorgen dat je besmet bent? 11. Alleen al het online lezen van symptomen maakt dat je je misselijk voelt. Het betekent niet dat uw symptomen "helemaal in uw hoofd" zitten. Als u bang bent voor een symptoom, kunt u zich zo dicht bij uw lichaam afstemmen dat u normale gewaarwordingen verkeerd interpreteert als tekenen van iets vreselijks. 12. U besteedt zoveel tijd aan zoeken dat het uw gebruikelijke online activiteiten afneemt. 13. Je besteedt zoveel tijd aan zoeken dat het je gebruikelijke offline activiteiten afneemt, bijvoorbeeld lezen, tv kijken, interactie hebben met andere mensen. 14. Je zou liever weten dat je iets slechts hebt dan je afvragen of je het wel zou kunnen . Cyberchondriacs zullen vooral ongemakkelijk zijn met onzekerheid. Als het gaat om hun gezondheid, nemen ze het ergste aan en gebruiken ze het internet om hun vermoedens te bevestigen. 15. U vertrouwt het internet meer dan uw arts. Wanneer een arts zegt dat het goed gaat, maar Wikipedia je anders heeft overtuigd, dan geloof je Wikipedia. Ter info: in een onderzoek van mei 2014 werden fouten gevonden in negen van de tien Wikipedia-berichten over belangrijke aandoeningen zoals hypertensie, diabetes, longkanker, depressie, artritis en rugpijn.
